Birazoku

Küçük fare, yattığı yerde bir oraya dönüyordu bir buraya. Karnı öyle bir gurulduyordu ki… Kiler olarak kullandığı kovuğu, en az midesi kadar boştu. Baktı ki uyuyamıyor, gece vakti yiyecek bir şeyler bulmak için yola koyuldu. O sırada baykuşla karşılaştı. Bilgelikten sıkılan baykuş biraz eğlenmek istedi ve fareciğe gökyüzündeki dolunayı gösterdi. Artık küçük farenin tek bir amacı vardı: Ay peynirine ulaşmak!

Doğa üzerine öyküleriyle sevilen Selda Yaşar, Can Çocuk Yayınları’ndaki ilk kitabında, okurları keşif dolu, eğlenceli bir öyküyle buluşturuyor. Küçük bir şakanın yol açtığı yanılgıyla başlayan heyecanlı arayışa hem Ay’ın evreleri hem de Gözde Bitir’in özgün desenleri eşlik ediyor.

Küçük fare, gece yarısı gurrrp gurrrp sesiyle uyandı. Midesinin gürültüsüydü bu. Öyle şiddetli gurulduyordu ki uyuması mümkün değildi. Öğleden beri uyuyordu. Karnı da çok acıkmıştı. Hemen yiyeceklerini sakladığı kovuğa koştu. Ama içi bomboştu. Kızdı kendine. O gün üstünde öyle bir tembellik vardı ki, yiyecek aramaya çıkmamış, kovuğu bir kez olsun kontrol etmemişti.

Dışarı çıkıp etrafı dolaştı. Tüm komşuları mışıl mışıl uyuyordu. Küçük fare aradı, aradı… Yiyecek küçücük bir böğürtlen bile bulamadı. En yakındaki tarlaya gitmeyi düşündü ama ekinlerin bir önceki gün toplandığını hatırladı. Kalan bir miktar tahılı da sabah kahvaltısında yemişti.

O sırada baykuş, bir ağacın tepesinden fareyi
izliyordu.
“Hey küçük fare! Bu saatte dışarıda ne işin var?
Yiyecek mi arıyorsun?”
“Evet, sevgili baykuş. Sabahtan beri hiçbir şey
yemedim,” dedi. Hâlâ gurrrp gurrrp konuşan karnına
utanarak elini bastırdı.
“Peki neden buralarda dolaşıyorsun? Çiftlik hemen
şurası. Kilerde nefis yiyecekler seni bekler,” dedi
baykuş neşeli bir sesle.
“Sorma, geçen gece az daha çiftliğin sahiplerine
yakalanıyordum. Canımı süpürgeden zor kurtardım.
Bir daha girmem o eve!”
Baykuş bir süre düşündükten sonra, biraz eğlenmek
istedi ve, “Öyleyse sana harika bir önerim var,” dedi
fareye. “Ama… ona ulaşabilir misin, emin değilim.”

Küçük farenin gözleri sevinçle parladı. “Nedir önerin sevgili baykuş? Neye ulaşacağım? Lütfen söyle.” “Neden şu kocaman, yuvarlak peyniri yemiyorsun?” diyerek gökyüzünü gösterdi. “En azından deneyebilirsin.” Küçük fare başını yukarı kaldırdı, geceyi aydınlatan dolunaya baktı. “Aydede’den mi bahsediyorsun? Onun yiyecek olduğunu ilk kez senden duyuyorum, baykuş.” “Tabii ki o bir yiyecek. Hem de en lezzetlisinden… Baksana! Büyük, parlak, yağlı bir peynire benzediğini görmüyor musun?”

…