Biraz Oku Sonra Al

Osmanlı Tarihi Dizisi´nin yazarından bir Çanakkale destanı…

Pek çok belge ve fotoğrafla zenginleştirilmiş heyecanlı bir anlatım ile tarihimizin en önemli olaylarından birini okuyacaksınız…

***

İçindekiler

Giriş…………………………………………….

I. Dünya Savaşı’na Doğru………………..

Savaş Başlıyor……………………………….

İtilaf Devletleri……………………..

İttifak Devletleri……………………

Osmanlı Devleti Savaşa Nasıl Bulaştı?

Fedakâr Anadolu Halkı…………………..

Düşman Çanakkale’ye Saldırıyor……..

Nusret Mayın Gemisi…………………….

18 Mart 1915 Büyük Gün………………

Seyyid Onbaşı………………………………

Mehmetçik Merhameti…………………..

Sayılarla 18 Mart………………………….

“Kimi Yamyam Kimi Hindu, Kimi Bilmem Ne Bela”

Müslüman Askerler Neden Osmanlı Ordusuna Karşı Savaştı?………………….

Anzak Ne Demektir?…………………………………..

25 Nisan’da Çıkartma Başlıyor…………………………….

Arıburnu…………………………………………………..

Seddülbahir……………………………………………….

Kana Boyanan Tepeler…………………………………

Ateşkes……………………………………………………..

Cephelerdeki Muharebeler…………………………..

Bulutla Sarmalanan Bayram Namazı……………..

Alman Subay Mehmetçiği Anlatıyor………………

İngiliz Taburuna Ne Oldu?…………………………..

Yer Altında Kazılan Tüneller…………………………

Yetiş Ya Muhammedi…………………………………..

Taze Ekmek………………………………………………

Arkadaşlarım Yesin……………………………………..

Yüzbaşı Haşan Fehmi Bey……………………………

Sol Elim Var Ya!…………………………………………

Emret Komutanım!……………….

Mis Kokusu…………………………

En Pahalı Bisküvi………………….

Yanık Anadolu Türküsü…………

Siperlerde Hayat…………………..

Anafartalar Muharebesi………….

Ingilizler Çekilmeyi Düşünüyor

Çekilme Planı………………………

Sayılarla Çanakkale……………….

Düşmanının Diliyle Mehmetçik………

Dimdik Yürüyen Türk Esirleri… Ver Elini Öpeyim………………….

Çanakkale Zaferi’nin Sonuçları……….

Giriş

Uzun yıllar yurt dışında yaşamış tarih, bayrak, vatan, millet kavramları kafasında silinmeye yüz tutmuş, sorulunca “Osmanlı da ne ki, bilemedim doğrusu” deyip uzun uzun düşünmeye başlayan bir genç karşıma çıksa, bu gence sadece şanlı tarihimizden tek bir sayfa aktarma imkânım olsa, hiç düşünmeden dilimin döndü-ğünce, kalbimin yettiğince başlardım Çanakkale Destanı’nı hecelemeye. Çünkü bilirdim ki bu genç Çanakkale’yi iyi anlarsa, Çanakkale’yi ta yüreğinde hissederse, bir de gözyaşları süzülürse yanaklarından çenesine, kimliğine sahip çıkacak, dünyanın neresinde olursa olsun değerlerini unutmayacaktır.

Eğer yeni nesil, Çanakkale ruhunu kavramışsa, gencecik insanların kolunu, bacağını bir bedel ödercesine kaybetmesinin, o da yetmeyince tatlı canlarını ortaya koyuşunun acısını duyabilirse içinde, bu yiğitlerin neden bu kadar korkusuzca, kahramanca, kendini paralarcasına vuruştuğunu azıcık da olsa anlayabilirse…

Annelerinin ciğerparelerini cepheye gönderirken neden saçma kınalar yaktığını okuyabilirse çatlak dudaklarından, Anadolu’nun yanık ezgilerinin, yüreğinin bir köşesinde yankılandığını ara sıra da olsa duyabilirse…

Yamalı elbiseler içindeki Mehmetçiğin parlayan asil kişiliğini, kuru ekmek yerken aslında nasıl da dünyalara sahip olduğunu, tok gözlülüğünü, takdir edebilirse…

Sayılı nefeslerini tüketen bir askerin, yiyeceği son lokma ekmeği neden cephede savaşan arkadaşına göndermeyi tercih ettiğini, bir diğer askerin neden kendi canı pahasına düşman askerine yardıma koştuğunu anlayabilirse…

Tek hamlede 276 kiloluk mermi de kalkarmış, makineli tüfeğe karşı süngü de işe yararmış, bir tabur on taburla vuruşurmuş zamanı gelince, diyorsa…

Ölüme gülerek de gidilirmiş, üstelik ölüme giderken misler gibi kokular da sürülür, hazırlıklar yapılırmış, en çok sevilenler bir veda mektubuyla bırakılır da vatan bırakılmazmış gerçeğini kendi dünyasında özümsediyse…

Eğer yeni nesil, Çanakkale hakikatini aklına yazmış, kalbine kazımışsa, bayrak yerde kalmayacak, aydınlık gelecek bizim olacak, demektir.

Zehra Aydüz Marıchester, 2012