Birazoku

Yasak Sevişmek

“Bir gül takıp da sevdalı her gece saçlarına / çıktı mı deprem sanırdın ‘kara kız’ kantosuna / titreşir kadehler camlar kırılır alkışlardan / muammer bey’ in gözdesi karantina’lı despina”… Hemen dilimizin ucunda durur aslında Attilâ İlhan; mırıldanan bir şarkı olur, dökülüverir sokaklara. Ya da belleğimizin bir yerlerinde uslu uslu öylece oturmaktadır: “beni de kırdılar içimden kırdılar / karanlık camlardan sular akıyordu / şimşekli bir boşlukta saat vurdu / beni de kırdılar belki yalnızdılar / belki onların da çocukluğu yoktu / bütün şarkılara kapalıydılar/ bir genç kız değmemişti saçlarına”. Her yeni aşk, her yeni hüzün, her yeni bahar, her yeni heyecanda canlanır içimizdeki Attilâ İlhan; o bizim şair tarafımızdır…

İçindekiler

biraz paris 

biraz paris

– 1 place pigalle 

– 2 place blanche

– 3 place clichy

yanlışlık balladı

– 1 josiane

– 2 saksonya düşesleri

– 3 margot

-4 tombul magda

iki sonbahar kaçakçısı izmir’de yakalandı

– 1 yalnızgezer

– 2 semplon treni

– 3 venedik

– 4 üç yaşamak

-5 savcılıktaki ifademdir

yasak sevişmek

yaş kırktan yukarı

ölmek yasak

demirboğan

artı sonsuz

exodus

ağustos mızıkacıları

karanlığın tadı

ben artık küsüm

yasak sevişmek

elimden gelen bu

usturanın ağzında

gitmek süleyman şahkulu

yüksek gerilim

yorgunlar sendikası

ç koçaklaması

ç koçaklaması

osmanlı kasidesi

mehmed sıradağları

şehnâz faslı

dersaadet

eski rumeli

– 1 karşılama

– 2 hânende müjgân’ın son günleri

– 3 mülazim ihsan bey’in son günleri müjgân’a aşk şarkıları

hasköy bahriye kahvesi

– 1 hasköy bahriye kahvesi’ne gazel 

-2 hüseyin avni bey

– 4 hisarlı ifâkat hanım

– 3 yüzbaşı ‘kazbek’ rıza’ya beşleme

– 5 ifâkat hanım’a şarkı

– 6 spartakist niyazi bendeniz

-7 bahriye kahvesi’nden ayrılış gazeli

bir özge muammer bey

– 1 o nihavent bahçe

– 2 muammer bey’in karanlığı

– 3 karantina’lı despina

– 4 muammer bey’in aydınlığı

– 5 sarmaşıklı yalı

çalar saat

meraklısı için notlar

bir tarafım, böceklerinden yıldızlarına kadar kâinatın kala- balığını ve dünyanın dört bucağında kaynaşan insanları burnu- mun dibinde hissediyor, onlarla beraberim, onların içinde; bir tarafım ise yapayalnız, öylesine yalnız ki bunu, bu hissi ömrüm- de ilk defa duyuyorum; kederden boğuluyorum bazen, bir tara- fim boğuluyor, bir tarafım ama boğuluyor, bunu, bu yalnızlık duygusunu, bu kahrolası kederi yenmem lazım…”

nâzım hikmet

biraz paris

tu es debout devant le zinc

d’un bar crapuleux

tu prends un café à deux sous

parmi les malheureux

apollinaire

 

biraz paris

– 1. place pigalle

telefonlarla geldi telaşlı ve ürkek 

birdenbire geldi beklemiyordum 

hayli dargın sesi kalın ve titrek 

umutsuzluğuma geldi oysa yorgundum 

üstelik incittim de istemeyerek

 

akşamdı samanyolu patlamıştı 

bütün sacré coeur silme akordeon 

mulhouse❜lu muydu neydi işte unuttum 

ilk yudumda ağlamaya başlamıştı 

şakakları ter içinde gece saat on 

kibrit aranıyor göğüs geçirerek 

bütün sevgilerinde yanılmıştı

 

bir omzuna almış sanki gökyüzünü 

dudakları masmavi alsace lorrain

yüzü cermenlerin en eski hüznü 

hölderlin bakıyor sisli gözlerinden 

ellerini şöyle okşayacak oldum 

duydum nabzının gök gürültüsünü

 

adı yağmur mu güz akşamüstü mü 

uzak bir panayırda ip atlayan çocuklar 

dalgalar vurdukça sarsılan mendirek 

gecesi kaydı mı nedense beni arar 

dilinde özürler bilerek bilmeyerek 

zenciler çaldı mı cazın hali başka 

çinlinin biri kendini siliyor 

oturduğu yerde içtikçe eksilerek 

barın camlarına orospular çiziliyor 

özlem büyük korku epeyce şaka

 

telefonlarla geldi telaşlı ve ürkek 

birdenbire geldi beklemiyordum

hanidir içimden bir başkası geçiyor

gözlerim hanidir ondan uzakta

hölderlin’i bırakmıştım artık sevmiyordum

 

-2. place blanche

bir çocuk kemancı akşama dağılan 

aseton kokulu erkek orospular 

incecik kaşlarını çalmış kadınlardan 

kirpikler takınmış karanlıkta uzar 

bir zenci ansızın kırılır yalnızlıktan 

dumanlı bir şişe sanki damar damar 

belki sakal bırakmayı geçirir aklından 

belki red star’da kaleci oynamayı

 

geç oldu saat korkuları çaldı çoktan 

sokak ağızlarında cezayirli itler

cyrano kahvesi’nde tastamam bekliyorum 

gelmeyecek misin yoksa gelmeyecek misin 

suçlu suçlu çıkarak uykusuzluğundan 

günlerdir kötümsersin tasalar içindesin 

durup durup uzakları dinlemektesin

yoğun sesler aranıp çocukluğundan

 

o gece verdiğin kitabı okudum 

içim bir çam ormanı rüzgâr dolaşıyor 

mösyö fernand gitmiş az önce sordum 

kızlar deli deli üstüme güldüler 

kızıl çizmeli berthe hep öyle çirkin 

küçük lili lejyonerle yaşıyor

nasıl olduysa oldu plakta sesin 

sokak ağızlarında cezayirli itler

cyrano kahvesi’nde tastamam bekliyorum

 

gelmeyecek misin yoksa gelmeyecek misin

 

-3. place clichy

büyük harflerle yazılır asfalta gözleri 

cigarasını fren lambalarından yakar 

sarışın bir hergele sevmişti isveç’li 

sokaklarda resim yapardı geceleri 

kaşlarını alırdı dudaklarını boyar 

kaç ülkeden çıkarılmış serseri

 

yalnızlıklarını eklediler uç uca 

otellerden bir otel sabaha karşı 

gare de l’est’de neonların dilsiz telaşı 

kız sevilmekten yorgun oğlan bulmaca 

marsilya’dan yazar bir arkadaşı 

haydutluğuna çağırır gündüz gece

 

iki yalnızlık da başına kaldı

jarry sokağı’nda marie-madeleine’in 

eskiden gülerdi parlak bir gülüşü vardı 

artık boş vagonlar gibi gözleri derin 

aşağılık bir yerinde içlenmelerin 

çoktan iflah etmeze çıktı adı

 

…