Birazoku

Çöreklenmiş kalbime karafatma
Çilemden yuva kurmuş derme çatma
Cin çarpmış rüzgâr, bir hoyrat kasırga
Dolandım kendime çare bulmam mı

sonbahar kitap kulübü 

Mevsim: Çiçek yaprağı dökümü.
Yaz kahvesi kapanmış.
Kuğu havuzu boş.
Gökyüzü bulutlardan dantel yaka.
Son gülün yanakları al kırmızı.
Daha kurşunî bir martı sürüsü.

Sıcak kediyi bağrına bas.
Eski bir kitabı koynuna al.
Kalbindeki pençe izini
severek uyuya kal.

Adaçayı içme zamanı.
Sarı yapraklar savuruyor
gönlü zengin bir rüzgâr.
Gelincik tarlalarında yürüyüş için
diktiğin giysiyi yıka
ve kaldır lavantayla.
Şimdi pencereye gölgesi vuran
çıplak dallı ağacın mevsimidir.
Şimdi ilkbaharı beklerken
çiçek rüyaları görme vaktidir.

Avunç bul omzuna aldığın hırkayla,
bileğine sardığın sıcak kuyruğuyla kedinin.
Uyu sarılarak kalın bir kitaba.

Güneş: Eski bir göçmen.
Apansız yağmur.
Denizaşırı fırtına.
Kalbinden diğer kalplere kur bir ahşap köprü.
Geçmez ki bu mevsim dostsuz.

Şemsiyeni uzatabilirsin bir yabancıya mesela.
Sonbahar Kitap Kulübü üyesine öğüt:

Buzkıran gibi gir kışa.
Bas bağrına fâni dünyayı.
Kitap, kedi ve uykuyla koynunda.

…