Ateş Canına Yapışsın
Sezgin Kaymaz
Bütün sakinlerinin mutlu ve huzurlu yaşadığı Cennet’te, Tanrı ilk insanı yarattı, adına da Âdem dedi. Onu yarattığı toprağa kendi nefesinden üfleyerek can verdi, bu…
Deccal’in Hatırı
Sezgin Kaymaz
“Bir çift ölü göz gözlerinin içine dikilmiş, öbür dünyadan buna bakıyordu sanki. Ve ne kadar kibar konuşuyordu ölü. Kılığına bak, ya otopark değnekçisi ya…
Geber Anne!..
Sezgin Kaymaz
İşte bu benim annem!… O da hep böyle küserdi!… Abimle benim duyacağım şekilde konuşup, bana mesajını verirdi mutlaka… Dünyam başıma yıkılırdı o küsünce… Benim…
Düz Dünyacılar
Sezgin Kaymaz
“Kendi karşısına çıkıverse kendi de kendinden korkardı; çok iriydi bir kere, gördüğün göreceğin en iri köpeği bununla mukayese et, o ince belli çay bardağıysa…
Nefha
Sezgin Kaymaz
“Âdem’i kısmen yoldan çıkaracağım derken kendi tastamam yoldan çıkmış, rezil rüsvâ olmuş, sefil zelil olmuş, kelek kepaze olmuş, permeperişan olmuş, rütbesi tenzil edilip nâr-ı…
Lucky
Sezgin Kaymaz
Sezgin Kaymaz’ın, kendi okurunu edinmesini sağlayan ve yeni kuşak yazarlarda fazla rastlanmayan hasletleri var. İnsanları, özellikle kaderin sillesini yemiş olanları, aşağıdakileri, kaybedenleri iyi tanıyor….