Ne zaman bir bütün oldu yıllardır içimde biriktirdiğim sözcükler bilemiyorum ama bildiğim bir şey var. Hiç üşenmeden, hiç sıkılmadan her zaman büyük bir hevesle yazadurdum sözlerimi. Hayatın satır aralarında olanlara öylesine hayranım ki, soğuktan herkes evine gitmek için acele ederken ben gece yağan karın kaç çocuğu ya da çocuk kalabileni sevindirdiğini düşünüyorum.
İnsanlar şaşırıyorlar. Bana nasıl olup da bir mühendisin bir kitap yazabileceğini ya da film çekebileceğini soruyorlar. Evet, ben bir mühendisim ama uzun zamandır biriktiyorum sözlerimi. Bazen kısa filmlerle bazen öykülerle duyuyorsunuz onları. Bu sefer ise bizi soğuktan koruyan mavi çizgili atkımın sıcaklığında bir kitaptan sessizce gülümsüyorlar bize. Umarım bu kitabı okurken, onun her kelimesini yazarken duyduğum mut-luluk sizi de sarar sıcaklığıyla.
Emrah Özdemir
emrahozdemir@filmizi.org / http://filmizi.org
***
Bu kitabı yazarken yanımda olan anne ve babama, ablama ve enişteme, gelişiyle bizi onurlandıracak olan sevgili yeğenime, fikirleri ile beni cesaretlendiren Serap ÖKSÜZ’e, aramızda binlerce kilometre varken her za-man yanıbaşımda hissettiğim Jale ŞAHİN’e, bir sessiz-likte uzaklarda beliriveren Seda ÜNAL’a, masumiyetin ve saf sevginin ne demek olduğunu bana hatırlatan kuzenlerim Çağlar, Çağdaş ve Batuhan YILDIZ’a ve hayatı bana kolaylaştıran bütün sevdiklerime teşekkür ederim.
Emrah ÖZDEMİR
***
O’na
***
“O boynumdaken ben kışa hazırım.”
***
İçimdekiler
***
Bölüm 1
“O”
Karanlık bir tünelden geçiyordu mutluluk. Yakın dostu gözyaşı korkmasın diye elinden tuttu.
En son ne zaman beraber mutluyduk diye düşünürken, sessizce gülümseyerek odaya girdi. Ona bakarak “Birazdan.” dedim. Anlamadı. Sonra beraber gülümsedik.
Tam yediydim. Mahallede akşam telaşında merdivenle-rin dibinde hep onu beklerdim. Tak tak. Hiç şaşmadan, her akşam eteğini savurarak ve bana çocukluğumu yaşatmadan inerdi merdivenleri, Süreyya.
Sıradanlığın seçilebilir fakat yüksek bir tercih olduğunu, sessizce onu dinlerken anladım. Dünya ellerindeyken, bana gece nasıl korktuğunu anlatıyordu. Kendimi sessizce gülümserken buldum.
Nasıl da saklanmış hayatın içine ve her anını nasıl da güzelleştiriyor onun.
Bana bir belki kalmış, biraz buruk biraz umutlu kabul ettim onu. Sonra bir belkinin nefes nefese bir hayata dönüşüşünü hayretle izledim.
Ne tuhaf. Seni en yakından tanıyan ve neredeyse her sırrını bilen her kimse, hâlâ en çok onunla konuşacakların var.
Beyaz kurdelesi saçındayken kimse ondan daha masum değildi.
“Mavi Çizgili Atkım” için bir yanıt
Bir yanıt yazın
Bu kitabı en uygun fiyata Amazon'dan satın alın
Diğerlerini GösterBurada yer almak ister misiniz?
Satın alma bağlantılarını web sitenize yönlendirin.
- Kategori(ler) Şiir
- Kitap AdıMavi Çizgili Atkım
- Sayfa Sayısı76
- YazarEmrah Özdemir
- ISBN978-9944-205-35-1
- Boyutlar, Kapak, Karton Kapak
- YayıneviSokak Kitapları / 2011
Yazarın Diğer Kitapları
Aynı Kategoriden
- Öğretmenin Şiir Perisi ~ Temel Demir
Öğretmenin Şiir Perisi
Temel Demir
BEKLEMEK İzin çıksa Kavuşsak sevdiklerimize. Anlasak, anlatsak Özlemimizin büyüklüğünü. Kaç bahar oldu Yıldızlar her sabah Yeniden soldu. Her geçen gün Aşılan yoldu. Lâkin geri...
- Hadi Beni Aşk’tan Yarat ~ Özgür Gümüşsoy
Hadi Beni Aşk’tan Yarat
Özgür Gümüşsoy
Devrik Biyografi Kasım ayının 1984’üncü gösteriminde İstanbul’un en talihsiz metrekarelerinde doğduğu ve hâlen “ikiyakası bir araya gelmeyen deli gömleği” diye adlandırdığı o akli dengesini...
- Giderken Söylenmiştir ~ İbrahim Tenekeci
Giderken Söylenmiştir
İbrahim Tenekeci
Acıyla gülümser İbrahim’in şiiri. Ne gösteriş, ne riya. Onun şiiri, parıldayan bir diş, buluttan sıyrılan güneş, kabuğu kalkmış yara, bir günahtan arta kalan pişmanlık,...
Ayrılık,,üzüntü,ölüm,sevinç ve mutluluğu ifade eden kısa bölüm bölüm yazılardan oluşan insanı sıcacık saran düşündüren bir kitap.Elinize kaleminize,yreğinize sağlık Emrah ÖZDEMİR.